به گزارش سراج24، قصه گران شدن نان و رویاهای مردمی که دستشان به نان می رسد را می توانید در این قطعه شعر طنز بخوانید!
خواب دیدم که شده نان ارزان
غرق شادیست سراسر ایران
هر کجا چشم که می گردانی
همگی غنچه ی لبها خندان
مردم از محنت تحریم آزاد
جملگی مرد و زن و پیر و جوان
مردها بسته ی نان زیر بغل
سبد مملوء نان دست زنان
کودکان مست ز بوی سنگک
پیرها نشئه ی بوی " تافتان"
وسط میز غذا پشته نان
تو ببینی ز برای مهمان
بربری بر سر صبحانه ما
من چه گویم دگر از لذت آن!
کم فروشی نکند نانوایی
سنگک اندازه قّد‍ِ انسان
غوطه در خواب بُِدَم تا ناگاه
کرد بیدار مرا مادر جان
ناله و شیون و نفرین می کرد:
ز چه بدبخت شدم؟ ای سبحان!
پدرم را به خطابش می گفت:
نیستی مرد تو چونان مردان
بس که در خانه ی تو سوخته ام
شده آن قامت رعنا چو کمان
دیده ام شوهر زنهای دگر
مثلا؛ مرد شهین "مش رحمان"
بربری می خرد و نان لواش
گهِ صبحانه و در شامگهان
اسم خود را تو دگر مرد مگو
کمتری حال دگر از نسوان
ماه بگذشت و به سال است کنون
که ندیدیم رخ قرصی نان
گلپری خواهر اختر می گفت؛
شدم از گفته ی او من حیران
که سر سفره به هنگام غذا
می خورد بوقلمون را با نان!
بس که من جوجه و شیشلیگ زده ام
خشک و خالی به بُنِِ این دندان
بد شده حال من زار دگر
از کباب و بَرِه های بریان
حسرت تکه ی نانی به دلم
کرده خون در جگرم، بی وجدان
تازه می گفت که از خشکه ی ِ نان
دارد اندوخته چندین همیان
تو بگو تا که چه داری به جهان
به جز این خانه و باغ گیلان؟!
کرده مهر زن خود کیسه آرد
خواهرِ شوهر من "هاشم خان"
من ِ بدبخت و سیه روز، فقط
چند تا خانه شمال تهران!
-----
مادرم همچو ملسل، یکریز
می زدش بر سر رو گُرز زبان
پدرم روی دو پا همچون بید
گوش می داد ولیکن لرزان
با چنین وضع و چنین اوضاعی
خواب رفت از سر من بال کشان
ناگهان از پس ِ گردن لگدی
مادرم زد که "پا شو" ای نادان
و جهان تار شد و رفت به باد
همه این قصه ی ارزانی نان
وه چه رویای خوش و دلچسبی
حیف! بودش همه در خواب گران
مجید مرسلی
منبع: خبرآنلاین
